سیستم تبرید جذبی :
در سیستم های تبرید جذبی بر خلاف سیستم های تبرید تراکمی که از انرژی مکانیکی استفاده می کنند، از منابع حرارتی به عنوان انرژی ورودی به سیستم استفاده می شود. بنابراین در شرایطی که دسترسی آسان و کم هزینه به منابع حرارتی مانند انرژی خورشیدی یا گرمای تلف شده در سیستم های حرارتی وجود دارد استفاده از سیستم تبرید جذبی به صرفه است. دستگاه مورد نظر، قابلیت راه اندازی با دو منبع تولید انرژی بصورت الکتریکی و گاز LPG را دارد. یک رگولاتور فشار، فشار گاز ورودی LPG به سیستم را تنظیم می کند. سیال استفاده شده در سیکل تبرید، مخلوطی از آب و آمونیاک می باشد که آب به عنوان جاذب و آمونیاک به عنوان مبرد استفاده شده است. مزیت اصلی استفاده از این مواد متناسب بودن با شرایط محیط زیست می باشد و دیگر اینکه آمونیاک به راحتی توسط آب جذب می شود.
این دستگاه یک ژنراتور یا هیتر دارد که به وسیله آن محلول آب و آمونیاک در فشار بالا به وسیله آن گرم می شوند. دو ماده در نتیجه با گرم شدن و جوشش از یکدیگر جدا می شوند. از یک طرف، بخار با غلظت بالای آمونیاک که محلول غلیظ نامیده می شود و از طرف دیگر، یک محلول مایع با غلظت پایین آمونیاک که محلول رقیق یا کم غلظت نامیده می شود، ایجاد می شود.
بخار آمونیاک از یک کندانسور عبور می کند تا خنک شده و به حالت مایع برسد. محلول با غلظت بالای آمونیاک وارد مبدل حرارتی می شود تا فشار آن در ورود به اواپراتور و دمای آن بیشتر کاهش یابد. به دلیل این اختلاف فشار ایجاد شده،آمونیاک در دمای پایین بخار می شود.
این دستگاه حاوی یک تانک برای جاذب می باشد که محلول با غلظت بالای آمونیاک در حالت مایع به وسیله جاذب تشکیل می شود و بخار آمونیاک ورودی از اواپراتور با یکدیگر در آن مخلوط می شوند. جاذب این امکان را می دهد که در اواپراتور سمت کم فشار ایجاد شود بنابراین مبرد در دمای پایین تری به جوش می آید که گرمای لازم را از آب میگیرد.
محلول مایع با غلظت بالای آمونیاک که از جذب کننده می آید در ژنراتور با هدف جداسازی بخار خالص آمونیاک و آب گرم می شود. بخار آمونیاک به کندانسور می رود و محلول رقیق به جاذب، جایی که جذب آمونیاک در حالت بخار دوباره تولید می شود.
با استفاده از این دستگاه قابلیت اندازه گیری هرکدام از پارامترهای زیر در هر زمان وجود دارد:

1. دما در جاذب، اواپراتور و کندانسور
2. دما در ورودی ورودی تانک جاذب
3. برق مصرفی دستگاه

اجزای اصلی دستگاه:
• هیتر
• اواپراتور و کندانسور
• لوله های جاذب
• تانک جاذب
• سنسورهای اندازه گیری دما

مزایای سیکل جذبی:
– مصرف برق بسیار ناچیز
– عمر مفید بیشتر
– کمترین تماس بین سیال های عامل و محیط اطراف صورت می گیرد.
– ارتعاش به کمترین مقدار خود می رسد.
– به قطعات یدکی نیاز ندارد.
– کنترل و نگهداری ان ساده است و هزینه های هنگفتی را تحمیل نمی کند.
– سطح اشغال سیستم های جذبی در بارهای زیاد کمتر از سیستم های تراکمی است.

نکاتی درباره سیکل های تبرید جذبی:

چون فشار بخار محلول جاذب و مبرد در برج جذب از فشار بخار مبرد در اواپراتور کمترمی باشد مبرد از اواپراتور به برج جذب جریان می یابد .
هنگامی که بخار مبرد اواپراتور در محلول جذب کننده حل می شود حجم آن کاهش می یابد (تراکم صورت می گیرد) وحرارت جذب شده ازاد می گردد. برای این که دما و فشار بخار محلول جذب کننده در حد مطلوب نگاه داشته شود بایستی حرارت ازاد شده در برج جذب که برابرمجموع حرارت ها ی نهان تقطیر بخار مبرد و ترقیق جذب کننده می باشد به محیط پس داده شود . بدین منظور معمولا از عامل تقطیر استفاده شده برای گرفتن حرارت از کندانسور در برج جذب نیز استفاده می شود.
چون انحلال بخار مبرد در محلول جذب کننده موجب افزایش فشار بخار آن می باشد برای نگاه داشتن فشار بخار محلول در حد پایین مورد نظربرای تامین فشار و درجه حرارت پایین دراواپراتور لازم است محلول مداوما تغلیظ شود. تغلیظ با خارج نمودن محلول غلیظ از برج جذب و چرخش ان در ژنراتور انجام میشود. به این ترتیب قسمت اعظم بخار مبرد دراثر حرارت از ژنراتورجدا می شود و محلول ضعیف باقی مانده برای جذب مجدد بخار مبرد اواپراتور‘ به برج جذب بر میگردد.
به لحاظ این که برج جذب در طرف کم فشار سیستم و ژنراتوردر طرف پر فشار سیستم قرار دارد محلول قوی بوسیله پمپی از برج جذب به ژنراتور پمپ میشود و از طریق یک شیر کاهنده فشار یا مقاومت به برج جذب بر میگردد. به دلیل این که مبرد قبلا در برج جذب متراکم میشود توان لازم پمپ محلول نسبتا کم خواهد بود.

معایب سیکل جذبی :
• تنها مشکل سیکل تبرید جذبی راندمان پایین آن است.
• راندمان سیکل تبرید جذبی تقریبا نصف راندمان سیکل تبرید تراکمی است.

مصرف دستگاه های جذبی:
از انجایی که در دستگاه های جذبی از انرژی بخار بجای برق استفاده می شود ، لذا مصرف برق انها نسبت به ماشین های تبرید تراکمی بسیار ناچیز و در حد چند کیلووات است.
مثلا مصرف پیلر جذبی ۴۰۰ تنی برای ساختمانی با ۱۲ هزار متر مربع زیربنا ، فقط ۱۰ کیلووات است. ولی چیلرهای تراکمی برای تولید همان مقدار برودت ۳۶۰ کیلووات برق مصرف می کنند. یعنی ۳۶ برابر.
افزودن انشعاب گاز برای استفاده از ماشین های جذبی نیاز نیست. چرا که همان بویلری که در زمستان ها بخار لازم برای گرمایش ساختمان را فراهم می سازد، در تابستان ها بخار یا ابگرم مورد نیاز را برای ماشین جذبی فراهم می اورد.
مواردی که باعث می شوند هزینه های ساخت یک ماشین جذبی زیاد شود:
a. برج خنک کن که برای سرمایش اب سرد ورودی که وارد کندانسور می شود، نیاز است.
b. پمپ محوری برای محلول، مبرد و جاذب.
c. کولینگ کویل و فن برای تولید فضای سرد.
d. لوله کشی های عایق شده.
e. هزینه های فراهم کردن اب گرم برای ژنراتور.